جمهورى اسلامى ايران نبايد اجازه دهد كه روسيه فروشنده انحصارى نفت و گاز به اروپا باشد ؛ بنابر اين ،سياست ايران بايد حركت در جهت تأمين انرژى كشورهاى اريايى يا ژرمنيك در اروپا باشد ، زيرا در حالحاضر كشورهاى اروپايى جهت تأمين انرژى خود به روسيه وابسته شده اند و سياست هاى اتحاديه اروپايىنيز با توجه به نياز اروپا به تأمين انرژى از روسيه تعيين ميشود. احداث خط لوله گاز ايران به اروپا در برنامههاى دولت هاى پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران بود ، پس جمهورى اسلامى ايران بايد با متحد شدن باكشورهايى كه در مسير خط لوله ايران به اروپاى غربى و شمالى ميباشند خط لوله گاز ايران به اروپا را مرحله بهمرحله تكميل نمايد ، زيرا در جهت منافع جمهورى اسلامى ايران بوده كه با رسيدن اين خط لوله مهم و حياتى بهاتريش كه به اروپاى غربى و شمالى ميتواند متصل باشد و فروش گاز جمهورى اسلامى ايران به اروپا كهميتواند با تحركات نظامى و حركات تحريك اميز روسيه نسبت به همسايگان خود ارتباط داشته باشد سياستهاى كشورهاى اروپايى به حالت تعادل در مى ايد.